نسل اول حقوق بشر (حقوق امتناع)، در عمل به نفع طبقه ثروتمند تمام شد، زیرا فقرا قادر به بهرهمندی از آن نبودند. کسی که تمام همتش معطوف به تأمین معاش خانواده است، فرصتی برای فعالیت سیاسی و اجتماعی ندارد. در زمینه آزادی بیان نیز، چگونه فردی فاقد امکانات میتواند با امپراتوریهای رسانهای قدرتمند رقابت کند؟ این امر، وجود مساوات واقعی در بهرهمندی از این حقوق را به طور جدی زیر سؤال میبرد.
محمد طی
استاد دانشگاه لبنان